« Hè cusì… » dicìa a Volpe finiscendu u so discorsu… Ti rendi contu quanti perìculi aghju corsu ? I pullinaghji i si fàcenu à l’usciu, è quandu ci imboccu, sintarè u rimusciu… Tù, cuccagna, batti in campagna…
– Fatti Lupu… farè à magna magna. In casa aghju a pelle di u me fratellu, ch’è ritruvedu à u pede di u lettu di Zìu Marcellu. Pà e manere, ùn ci hè bisognu di sorte da a scola di guerra, à le zanche, strangola è allata in terra.
Pìglianu a machja i dui cumpagni, cù u stòmacu in li calcagni… In fondu d’una valle, vèdenu un tagliolu, abandunatu, solu solu…
– Tù, stà quì disse u Lupu, ch’elle ùn pìglinu a falata… Quella chì ti passa à tiru, li sciacchi à dintata.
À mezu à e pècure investe1… In cinque minuti ci n’era pocu ritte di quelle bestie. Fù gran’pranzu pà i dui famitoni, si ne parla ancu oghje pà issi valloni…
À un mumentu a Volpe lenta a custiglietta, par corre à daretu à un gallu chì cantava in la stretta.
– Chì tù ti tronchi u collu… a dicìa Babbone : à chì hè natu Volpe, ùn pò divintà Lupone.
Muralità
Ed eiu dicu chì i famiti addispirati
Techji ch’elli sò, divèntanu dillicati… •
- Investe : cifrà, fragà.
