Una cuparchjata, casata, ma scapata, vulìa piglià i paesi.
Andà à vede l’Amiricani, i Spagnoli, è l’Inglesi. L’Àrabi era una stonda ch’ella i cunniscìa, chì era lughjata in Mezavìa… Quelli chì ùn cunnòscenu u so paese sò fieri d’andà à scopre i paesi stranieri.
Duie anatre, à e quale u prugettu fù spostu, accittonu d’incaricassi di u trasportu…
– Ti purtaremu, à tè, a to casa è a to robba, sì t’ùn vedi i paesi, vidarè forse a Ghjobba (1)…
Ognunu inguanta a cima di un mànicu di spazzura, a cuparchjata morde u mezu, s’assicura…
– Anda… dìssenu e duie acelle, ùn lintà o cuparchjata, o ti sciappi e ciarbelle.
Spàrienu (2) l’ale, parte l’ispidizione. Induv’elle pàssanu, ci era a rivuluzione :
– Vecu male, aghju l’ochji pien’di pula, o vecu una cuparchjata chì vula ?
– Miràculi… animali prisenti guardate : sarà a regina di e cuparchjate ?
– Sò. Sò ùn càppiu (3) !
Pinsate à chì vitezza hè cascata, senza parachute s’hè scrasata. Acciaccata, sbrimbata, à frittata.
Muralità
S’elli ùn anu i mezi d’andà fora,
Quelli di l’auto-stop ùn anu cà da stà in casa soia… •
- Vede à Ghjobba : sprissione par dì « esse à malavìa », soffre assai (forse u Ghjobbe di a Bìbbia).
- Spàrienu : spàrghjenu.
- Un càppiu : sprissione d’una parsona assiccata da un altra (dinò : un cànapu ! un cornu !)